به گزارش «اخبار خودرو»،در دنیای خودروسازی این دیگر به‌یک کلیشه بدل شده که بگوییم تسلاموتورز از رقبایش پیش افتاده است. اما زمانی که مارکوس دوزمان، مدیرعامل آئودی مدعی می‌شود که شرکتش سال‌ها با این رقیب آمریکایی فاصله دارد، به‌این فکر می‌افتیم که آیا رقبای تسلا می‌توانند این فاصله را پشت سر بگذارند؟ با وجود اینکه شاسی‌بلند الکتریکی آئودی یعنی ای-ترون از فروش و محبوبیت بالایی برخوردار بوده، مقایسه آن با مدل X تسلا اطلاعات زیادی را درباره نقاط قوت هر یک از این دو خودروساز دراختیار ما می‌گذارد که درکل این مقایسه چندان به‌نفع آئودی نیست. 

   قیمت یا مسافت قابل پیمایش؟
در بریتانیا ای-ترون (با قیمت پایه معادل 77 هزار و 500دلار) کمی ارزان‌تر از تسلا مدل X (با قیمت پایه معادل 106 هزار دلار) است. اما در آمریکا ای‌-ترون با قیمتی شبیه به‌انگلستان عرضه می‌شود؛ اما مدل X 84 هزار و 990 دلار قیمت دارد. البته اگر شما خریدار یک شاسی‌بلند لوکس باشید، چندان اهمیتی به‌این اختلاف قیمت نخواهید داد و چنین پولی در آمریکا آن‌قدرها هم زیاد نیست. هرچند چیزی که شما با پرداخت این پول اضافه به‌دست می‌آورید، همان چیزی است که دوزمان هم به‌آن اشاره کرده و مهم‌ترین فاکتور در خرید خودروهای برقی است؛ یعنی مسافت قابل پیمایش با یک‌بار شارژ. مدل پایه ای-ترون از یک باتری 71 کیلووات‌برساعتی بهره می‌برد که 30 درصد کوچک‌تر از باتری 100 کیلووات‌برساعتی مدل X است. 
مسافت قابل پیمایش ای-ترون با یک‌بار شارژ، 305کیلومتر است؛ درحالی‌که مدل X با یک‌بار شارژ شدن می‌تواند 505 کیلومتر را طی کند. درنتیجه آئودی حدود 60 درصد از انرژی لازم برای پیمودن مسافتی همچون آنچه تسلا می‌پیماید را از باتری‌ای که 70 درصد باتری تسلا کارایی دارد، می‌گیرد. این اختلاف تنها به‌این خاطر نیست که مدل X از باتری با توان بالاتری برخوردار است، بلکه مسافت بیشتری را نیز با این باتری می‌پیماید. تیپ گران‌تر ای-ترون 55 کوآترو یک باتری 95 کیلووات‌برساعتی دارد؛ اما با این‌حال مسافت قابل پیمایش آن 436 کیلومتر است. البته یکی از دلایل این اختلاف به‌آیرودینامیک بودن این دو خودرو مربوط می‌شود. 
مدل X به‌رغم اینکه خودرویی بزرگ و سنگین است، اما ضریب پَسار آن 0.25 است؛ درحالی‌که این رقم در ای-ترون 0.28 است. البته هر دو رقم‌ خوب است؛ مخصوصا با در نظر داشتن اینکه ضریب پسار خودرو شاهکاری مثل پورشه 911، 0.29 است؛ اما مدلX  دارای یک مزیت اساسی است و آن اینکه اندازه‌ باتری‌ها نیز باید مورد توجه قرار گیرد. 

   مزیت‌های دیگر
وقتی سوار یک مدل X می‌شوید، به‌این فکر می‌کنید که تسلا باتری‌های آن را کجا قرار داده است. دوزمان به‌این مساله اعتراف کرده که این حوزه‌ای است که تسلا در آن دست بالاتری را در مهندسی دارد. ای-ترون یک خودرو 5 سرنشین است؛ درحالی‌که تسلا مدل X گزینه‌های 6 و 7 سرنشین را نیز دارد. علاوه‌بر این فضای صندوق این مدل درصورت خواباندن صندلی‌های عقب بسیار بیشتر از ای-ترون است. همچنین این خودرو می‌تواند تا 2.3 تن را بکسل کند؛ درحالی‌که ای-ترون برای یدک کشیدن محدودیتی 1.8 تنی دارد. 
بیشتر علاقه‌مندان به‌خودرو براین عقیده‌اند که فضای داخل تسلا درمقایسه با رقبای آلمانی‌اش ساده‌تر است. در کابین این خودرو دکمه‌های اندک و ساده‌ای برای کنترل مواردی مثل تهویه هوا وجود دارد و عملا همه‌چیز از طریق LCD پنل مرکزی قابل کنترل است. 
ویژگی‌های تجملاتی این مدل نیز کمتر است و مشخصا درمحصولات آئودی، مرسدس‌بنز و ب‌ام‌و توجه بیشتری به‌جزئیات می‌شود. تسلا همچنین در زمینه کنترل کیفیت نیز آوازه مناقشه‌برانگیزی دارد و به‌عنوان مثال در تحقیقی که اخیرا در بریتانیا انجام شده، این برند دربخش خودروهای دست‌دوم در جایگاه دهم قرار گرفته است. اما هر تیپی از مدل X را خریداری کنید، سرعت و شتاب بیشتری نسبت به‌مدل‌های ای-ترون دارد. همچنین ای-ترون فرمان‌پذیری دشوارتری دارد و هنگام رانندگی می‌توانید وزن 2.5 تنی آن را احساس کنید؛ درحالی‌که مدل X با همین میزان وزن بسیار چابک‌تر و سبک‌تر به‌نظر می‌رسد. 

   مقایسه با سایر رقبا
اگر به‌سراغ گزینه مشابه عرضه‌شده توسط مرسدس‌بنز یعنی EQC نیز بروید با اختلاف‌های مشابهی مواجه می‌شوید. این خودرو هم قیمتی نزدیک به ای-ترون دارد؛ اما اختلاف‌ها در مسافت قابل پیمایش، فضای داخلی، گنجایش بارکشی، فرمان‌پذیری و عملکرد مشابه است. البته طراحی فضای داخلی به‌گونه‌ای است که هر کسی آن را به‌مدل X ترجیح می‌دهد. 
نکته قابل توجه دیگر اینکه تسلا به‌باتری‌های فعلی خود بسنده نکرده و از همین حالا مشغول کار روی فناوری باتری‌های بدون کبالت است که می‌تواند به‌پایین آمدن قیمت باتری‌ها و خودروهای برقی کمک فراوانی کند. این درحالی‌است که سایر شرکت‌ها همچنان درگیر توسعه فناوری باتری‌های فعلی خود هستند.